Wieś Racławiczki jest bardzo stara. Po raz pierwszy była wzmiankowana w spisach urzędowych w 1383 r.
po łacinie i po niemiecku jako Polonicalis Rastlowitz.
W 1531 r. zostały wymienione po łacinie i po polsku jako Raslawice Polonicalis. Później były zanotowane w źródłach jako Polski Raslawicz. Nazwa Polnisch Rasselwitz wprowadzona została w XVII w.
W 1845 r. występowały jako Polskie Racławiczki. Dopiero w latach trzydziestych XX w. władze hitlerowskie zmieniły nazwę na typowo niemiecką - Rosstal.
Istnieje zapis, że na miejscu dzisiejszej wioski była leśna osada, która musiała dosyć dobrze się rozwijać, gdyż według kronik kościelnych ok. XIV w. był już drewniany kościół.
Przez wioskę prowadziła główna droga z Głogówka przez las do Opola.
W czasie najazdu szwedzkiego król Jan Kazimierz uciekając przed Szwedami do Głogówka prawdopodobnie przejeżdżał przez Racławiczki. Również król Jan III Sobieski idąć z odsieczą na Wiedeń ciągnął drogą Opole - Głogówek.
Do końca 1763 r. Racławiczki należały do obszaru Austrii. Po wojnie austriacko-pruskiej Śląsk, a z nim Racławiczki dostały się mocą traktatu zawartego w 1763 r. w Hubertusburgu pod rządy pruskie.
Początki parafii
Pierwsze wzmianki o drewnianym kościele parafialnym pw. św. Marii Magdaleny w Racławiczkach pochodzą z 1447 r.
Należał on do archiprezbiteratu w Głogówku, choć niemiecki badacz Carl Schinke umieścił go w archiprezbiteracie opolskim.
Do parafii należały wtedy: Racławiczkach, Dziedzice i Ścigów.
Dopiero w 1805 r., gdy został wybudowany nowy kościół parafialny, w granice parafii weszły jeszcze trzy wioski: Smolarnia, Serwitut i Kopalina.
W XVIII w. opolszczyzna weszła pod panowanie pruskie, a parafia Racławiczki należała do majątków hrabiego Huberta von Tiele-Winclera z Mosznej, który był protestantem. Na podstawie zarządzenia rządu pruskiego ludność wiejska musiała przyjąć religię jaką wyznawał ich pan, dlatego też był to czas kiedy parafia była wspólnotą protestancką.
Nie trwało to jednak zbyt długo, gdyż znów od 1659 r. w naszej parafii był ksiądz katolicki.